การสื่อสารด้วยภาพ (Visual Communication) คือการใช้องค์ประกอบภาพเพื่อถ่ายทอดความคิดและเนื้อหา ข้อมูลข่าวสารรวมถึงสัญลักษณ์ ภาพวาด ภาพประกอบ การออกแบบกราฟิก การพิมพ์ การออกแบบอุตสาหกรรม การโฆษณา ภาพเคลื่อนไหว และทรัพยากรอิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งเป็นการบูรณาการหรือการประกอบขึ้นด้วยทัศนธาตุต่างๆ ขององค์ประกอบศิลป์ ได้แก่ จุด (Point, Dot) เส้น (Line) รูปร่างและรูปทรง (Shape and Form) พื้นที่ว่าง (Space) น้ำหนักอ่อน-แก่ (Tone) พื้นผิว (Texture) สี (Color) ร่วมกันก่อร่างขึ้นเป็นภาพต่างๆ ตามจินตนาการของศิลปินเพื่อใช้เล่าเรื่องแทนการใช้ตัวอักษรหรือข้อความในศิลปะมังงะสยองขวัญ (ホラー漫画 - Horror Manga) การสื่อสารด้วยภาพของจุนจิ อิโตนั้นมีลักษณะโดดเด่นในภาพที่มีรายละเอียดซับซ้อนเกินจริงอย่างน่าเหลือเชื่อ ด้วยทัศนธาตุพื้นฐาน เขาใช้เส้น จุด และน้ำหนัก เพื่อแสดงพื้นผิว บรรยากาศ องค์ประกอบที่เต็มไปด้วยเลือดทั้งหมดถูกแรเงาด้วยเส้นสายหลายลักษณะ เพื่อสื่อถึงพื้นผิวที่ให้ความรู้สึกนุ่ม แข็งกระด้าง และจุด หยดที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
จุนจิ อิโตได้รับแรงบันดาลใจจากผลงานของศิลปินระดับโลกหลายท่านเช่น โยฮันเนส เวอร์เมียร์ (Johannes Vermeer) เอ็ดการ์ เดอกาส์ (Edgar Degas) ซัลวาดอร์ ดาลี (Salvador Dali) และเอช.อาร์. กิเกอร์ ( H. R. Giger) และเรื่องราวสยองขวัญเกี่ยวกับลัทธิจักรวาล (Cosmicism) ของ เอช. พี. เลิฟคราฟท์ (H. P. Lovecraft) ซึ่งมีแนวคิดที่มีลักษณะผสมผสานกันระหว่างนิยายสยองขวัญ นิยายวิทยาศาสตร์และแฟนตาซี โดยกล่าวว่ามนุษยชาติเป็นเพียงส่วนหนึ่งของจักรวาล ที่ไม่มีความสำคัญมากมาย และสามารถถูกกวาดล้างได้ทุกเมื่อจากสิ่งที่มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถรับรู้และคาดเดาได้ รวมทั้งการได้รับแรงบันดาลใจจากผลงานของกิเยร์โม เดล โตโร โกเมซ (Guillermo del Toro Gomez) ราชาภาพยนตร์สยองขวัญซึ่งเป็นทั้งผู้กำกับภาพยนตร์ นักเขียนบท ผู้อำนวยการสร้างและนักประพันธ์นวนิยายชาวเม็กซิกัน (Martin, 2023)
ผลงานของจุนจิ อิโตถูกจัดอยู่ในประเภทควอทิเดียนและความสยดสยอง (The Quotidian Style and The Horrific Style) กล่าวคือในความปกติสามัญธรรมดาทุกวันของชีวิต (The Quotidian Style) ถูกนำมาจัดวางประกบคู่กัน (Juxtaposition) กับความสยองขวัญ (The Horrific Style) ส่งผลให้เกิดพลัง การมองเห็นภาพที่ให้ความหวั่นไหว ไม่มั่นคง ไม่ปลอดภัย และน่าสะพรึงกลัว การเผยให้เห็นภาพสยองขวัญนั้น แท้จริงแล้วกลายเป็นความตึงเครียดของการเล่าเรื่องแบบเมตา-ดาต้า (Meta-Data) ที่ข้อมูลภาพดำเนินการเล่าเรื่องไปตลอดทั้งเรื่อง เนื้อหาการสื่อสารด้วยภาพในมังงะของจุนจิ อิโตประกอบด้วย ความสยองขวัญหลายประเภทที่มีแก่นเรื่องหรือธีม (Theme) ที่เชื่อมโยงกับความสยองขวัญ น่าสะพรึงกลัว ในแบบฉบับที่สามารถจินตนาการได้เป็นรูปธรรม โดยหลักแล้วจุนจิ อิโตนับว่าเป็นเจ้าบ้าน (Host) แห่งความสยองขวัญที่มีเอกลักษณ์และอัตลักษณ์ชัดเจนในความสยองประเภทแยกย่อย (Subgenre of horror) เช่น ความสยองขวัญเกี่ยวกับร่างกาย ความสยองขวัญเกี่ยวกับจักรวาล ความสยองขวัญแนวจิตวิทยา และความสยองขวัญในจินตนาการเหนือธรรมชาติ ความน่าสะพรึงกลัวแปลกประหลาดเหนือจริงเกินคาดคิด มังงะสยองขวัญของจุนจิ อิโตมีพื้นฐานจากแก่นเรื่องเหล่านี้เป็นส่วนใหญ่ โดยมีแก่นเรื่องอื่นๆ รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างเหยื่อกับผู้ล่า การสูญเสียของมนุษยชาติ และความหลงใหลที่เป็นเรื่องปกติวิสัย
Visual Communication is the use of visual elements to convey ideas and content. The information includes symbols, drawings, illustrations, graphic design, typography, industrial design, advertising, animation, and electronic resources which is the integration or composition of various visual elements of art composition, such as Points, Dot, Line, Shapes and Form, Space, Tone, Texture, and Color together form various images according to the artist's imagination to tell a story instead of using letters, words or text. In the art of horror manga, Junji Ito's visual communication is characterized by incredibly detailed and intricate images based on basic visual elements. He uses lines, points, and weight to express texture. The entire gory atmosphere of the composition is shaded with multiple lines to convey a soft, expressive texture, different hardness, and drops
Junji Ito was inspired by the works of many world-class artists such as Johannes Vermeer, Edgar Degas, Salvador Dali and H.R. Giger, and H. P. Lovecraft's horror stories of “Cosmicism”, which have concepts that are mixed between horror novels science fiction and fantasy by it states that humanity is just an insignificant part of the universe and can be wiped out at any time by things that ordinary humans cannot understand or predict. Including being inspired by the work of Guillermo del Toro Gomez, the king of horror films who is also a Mexican film director, screenwriter, producer, and novelist (Martin, 2023)
Junji Ito's works are classified as The Quotidian Style and The Horrific Style, that is, in which the ordinary, everyday life (The Quotidian Style) is placed and paired together (Juxtaposition) with horror (The Horrific Style), resulting in the power of seeing images that are shaky, unstable, unsafe and frightening. Revealing the horror, it actually becomes a meta-narrative tension, where visual data carries the narrative throughout the story. Visual communication content in Junji Ito's manga consists of many types of horror that have a main theme connected to horror. Terrifying in a way that can be concretely imagined. Mainly Junji Ito is considered to be a host of horror that has a unique and clear identity in the subgenre of horror such as body horror, cosmic horror, psychological horror, and, the horror of supernatural imagination, a strange, surreal, and unexpected terror. Junji Ito's horror manga is based largely on these themes and with other themes including the relationship between prey and predator, loss of humanity, and the passion that is normal
ดาวน์โหลด Full Paper