การจัดการศึกษาทางไกลในประเทศฟิลิปปินส์

บทคัดย่อ

        พัฒนาการของการจัดการศึกษาทางไกลในประเทศฟิลิปปินส์มีมากว่า 50 ปี ซึ่งเกิดมาจากการทดลองและสำรวจรูปแบบของเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารที่มีการผสมผสานเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารรูปแบบต่างๆ กับรูปแบบการสอนซึ่งจำแนกออกเป็น 4 ยุคสมัย ได้แก่ 1) ยุคที่ 1 การใช้วิทยุสำหรับสอนในรูปแบบของ School-on-the-Air  เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ชาวฟิลิปปินส์ในภาคส่วนต่างๆ 2) ยุคที่ 2 การเปิดโปรแกรมปริญญาโทผ่านวิธีการการศึกษาทางไกล  ซึ่งใช้สื่อสิ่งพิมพ์ในการสอนเป็นส่วนใหญ่ 3) ยุคที่ 3 การผสมผสานเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อสนับสนุนการสอนเนื้อหาที่สอนโดยหลักแล้วจะอยู่ในรูปแบบสิ่งพิมพ์และเสริมด้วยสื่อรูปแบบวิดีโอและเสียง และยุคที่ 4 ยุคของอีเลิร์นนิ่ง (e-Learning : Electronic learning), m-Learning (Mobile learning) และ u-Learning (Ubiquitous learning)

Abstract

        The development of distance educational management in Philippines occurred from experiment and exploration of information technology and communication format, which combined with teaching more than 50 years. The distance education in Philippines can be divided into 4 eras: 1) the era of using radio for teaching in the form ofSchool-on-the-Air to improve the Philippine people’s quality of life in many sectors; 2) the era of launching of graduate programs through distance education mostly using paper materials; 3) the era of combining information technology and communication for teaching support; and 4) the era ofe-Learning (Electronic learning), m-Learning (Mobile learning) and u-Learning (Ubiquitous learning).

 

ดาวน์โหลด Full Paper